De Zalrach 24
De Bibl auf Bairisch
1Dyr Pilgram aber gagspannt, däß s yn n Herrn recht war, däß yr Isryheel gsögnt. Er gsuecht dösmaal nit naach Vürzaichen, sundern gwenddt s Gsicht yn dyr Wüestn zue. 2Wie yr aufgablickt, saah yr Isryheel in n Lager naach Stämm eintailt. Daa kaam dyr Heilige Geist über iem,

3und er gsait wider aynn Loesslspruch auf: "Dyr Pilgram Beuersun haat s gsait, wo s Aug dyrvon lang gschlossn war.

4Er hoert s Wort Gottes, seght sein Schau; er spraitt si, und d Augn geend iem auf.

5O Jaaggen, dein Gezeltt ligt schoen; wie straalt dein Wonung, Isryheel!

6Gleich Auenn, ayner Wunn an n Stroom, gleich Aichenn, Zödern, gsötzt von n Herrn.

7An Wasser manglt s nimmermeer; es spriesst und gruent in n Feld sein Saat. Mit n Ägäg nimmt s sein Künig auf; sein Herrschaft gwinnt und waxt an Rued.

8Dyr Herrgot haat n aushergfüert; sein Herndl stoesst, yn n Büffl gleich. Seind feind iem Völker, frisst yr s auf; er zbätzt s und bricht ienn Pfeil und Bogn.

9Er duckt si, ligt daa wie ayn Leeb. Wer jagt ayn sölchers Raaubtier auf? Wer di sögnt, der ist selber gsögnt; und fluecht dyr wer, fallt s auf iem zrugg."

10Ietz gaglangt s yn n Bäläck; er wurd sauzwider auf n Pilgram. D Höndd gabidmend iem, und er brang grad non ausher: "Dreumaal haast ietz meine Feindd gsögnt, wo i di grueffen haan, däßst ys verwünschst. 11Verziegh di daahin, wost herkemmen bist! Wennst dönn Loon nit kriegst, dönn wo i dyr versprochen haan - +gee halt zo n Trechtein! Von mir seghst nix!" 12Dyr Pilgram gantwortt yn n Bäläck: "I haan s yn deinn Botn glei gsait: 13'Aau wenn myr dyr Bäläck aynn Pflast voll Gold und Silber gibt, kan i yn n Befelh von n Herrn nit aus und aus aigner Macht öbbs Guets older Übls wirken. I kan grad dös sagn, was myr dyr Trechtein eingibt.' 14Also guet, i gee ietz eyn mein Haimet zrugg. I verraat dyr aber non, was dös Volk yn deinn Volk kümftig antuen gaat."

15Und er fieng mit seinn Spruch an: "Dyr Pilgram Beuersun sait dös; er seght, was Anderne nie seghnd.

16Er hoert von n Herrgot mannigs Wort; von n Hoehstn er Gedänken kennt. Allmächtiger, du schickst myr Traeum, die wo entschlairt habnd meine Augn.

17Verschwummen segh i n, aber doch; erblicken tue i n, doch weit wögg: Ayn Stern geet ent bei n Jaaggenn auf; ayn Herrscher kimmt in Isryheel. Er schlagt de Tinnenn ein yn Mob; önn Schedl zschmädert er bei n Set.

18Und d Roetem fallt als Aign iem zue; sein Bsiz werd Seier aau, sein Feind. Af Isryheel werd grooß und starch.

19Ayn Jaaggnerherrscher tilgt allss aus, was aus dyr Stat entkemmen ist."

20Dyr Pilgram saah aau öbbs über n Ämyleck; und er hiet dönn Spruch drüber: "Dös stoltzeste Volk, Ämyleck; es hilfft nix, gweiht ist s yn seinn Tood."

21Dann saah dyr Pilgram de Kener; aau für die hiet yr aynn Spruch: "O Kain, du mainst, du sitzetst föst; dein Nöst, dös wär auf Fölsn baut.

22Doch täush di nit, dös werd vernichtt; dyr Sur nimmt allsand von enk mit."

23Er fieng non aynmaal mit seinn Loesslspruch an: "Wer kan von sir aus überlöbn, wenn s nit dyr Herr iem aufgsötzt haat?

24Schöf von de Kitter kemmend her und schlagnd nit Surn grad, d Hebern aau. Doch ist aau iener End schoon gwiß."

25Dann braach dyr Pilgram auf und gakeert eyn sein Haimet zrugg, und aau dyr Bäläck gieng wider anhinzue.

Numbers 23
Top of Page
Top of Page