D Sälm 141
De Bibl auf Bairisch
1Ayn Salm von n Dafetn: O Herr, zo dir ruef i. Ietz eil myr halt z Hilf! Lustert decht, wenn i aufschrei, wenn i naufruef zo dir!

2Wie wenn i dir raucket, steig auf mein Gebet. Wie ayn Opfer an n Aabnd sei s, wenn i d Höndd ietz erhöb.

3Herr, hüett myr mein Mäul, däß i nix Unrechts sag!

4Laaß mi nix Verkeerts denken und nix Schänddlichs nit tuen, nit däß i yn Fräfler ien Spießgsöll gar wurdd! Nän, so üeppig wie s löbn mögnd, von de Seln will i nix!

5Dyr Frumme müg schlagn mi; er weis mi non zrecht! Dös ist mir wie ayn Balsn; öbby stöck i dann um?! Von n Fräfler will nix i, keeret nie bei iem zue. Bettn tue i aan Instand, däß ien Booset bald sturtzt.

6Werdnd ienerne Füerer abhingschmissn eyn d Klamm, künnend s hoern, wie i ausruef: "Pässt schoon; dös gschieght ien recht!"

7Yn n gackertn Feld gleich, verspraitt wie de Knolln, so lignd ienre Gebainer hinst eyn n Rachn von n Tood.

8Mein Trechtein, mein Herrgot, zo dir schau i auf. Grad bei dir suech i Zueflucht. Laaß mein Löbn nit eyn n Stich!

9Bewar vor dyr Schling mi, wo s glögt habnd für mi, vor dyr Falln von de Fräfler. Laaß s ien nit aushingeen!

10Dös Gschwerl sollt decht selber in d aigne Gruebn falln. Aber, Trechtein, laaß mi diend auskemmen dann!

Psalm 140
Top of Page
Top of Page