D Sprüch 28
De Bibl auf Bairisch
1Dyr Fräfler flieht schoon aane Grund; dyr Grecht ist muetig wie ayn Leeb.

2Sündd ayn Land, geit s nix wie Wöltzung, doch ist ainer weis und bscheidig, kan yr si als Herrscher haltn.

3Ayn Gwäpplter, wo de Armen bedruckt ayn Schüter ist s, der wo s Traidfeld verschwaibt.

4Wer d Leer laasst, rüemt önn Fräfler; wer drauf achtt, der bekömpft n.

5Boese wissnd nit, was recht ist; wer önn Trechtein suecht, kimmt glei drauf.

6Bösser arm und eerlich als wie reich und abdraet.

7Ist dyr Sun verständdlich, haltt yr si an s Gsötz; haat yr s mit Verschwender, macht yn n Päpp er Schandd.

8Was syr ains durch Wuecher dyrkräult, kriegt ainst der, wo Arme dyrhaltt.

9Lost ains nit auf d Leer von n Herrn, hoert dyr Herr wögg, wenn yr bett.

10Wer ain zuer Sündd verfüert, der fangt si selber drinn. Grechte geet s guet dyrgögn.

11Ayn Reicher maint, er haet d Weisheit pfachtt; ayn Armer kimmt, seght glei: "Nix wie Schein!"

12Seind de Grechtn obnauf, pässt allss; kemmend d Fräfler hin, verkriecht allss.

13Seine Sünddn z heln, werd nix; Beicht und Vorsaz bringt ainn Gnaad.

14Saelig, wer önn Herrn staets firchtt; harte Hertzn müessnd wögg.

15Ayn brüeleter Leeb, ayn giriger Ber seind Herrscher aan Got für s wörloose Volk.

16Ayn ungscheider Fürst und s Unrecht ghoernd zamm; doch lang löbt der Sel, wo d Ausbeuttung hasst.

17Ayn Man mit Bluetschuld flieht eebig; dönn sollt aau niemdd unterstützn.

18Wer eerbar löbt, kriegt Hilf; wer kroglet schleicht, der fallt.

19Wer sein Feld baut, isst si sat; wer grad nöstlt, der haust ab.

20Ayn Eerlicher kimmt auf öbbs; wer grad non rafft, büesst dös aft.

21Seitthaft sein tuet niemaals guet; schaach nit um ayn Schertzl Broot!

22Naach Reichtuem girt ayn Neidiger; er gspannt nit, däß s iem schlecht aft geet.

23Lösstlich werd yn n Flemmer dankt, doch dyr Schmeichler wartt umsümst.

24Wer d Öltter beraaubt und maint: "Zwö nity?", ist bösser nit aau als wie ayn Schaecher.

25Ayn Häberischs bringt Streit; yn n Herrn wer traut, werd glabt.

26Wer auf si selbn vertraut, ist narret; wer weislich wandlt, der werd gröttigt.

27Wer vil spenddt, dönn manglt selbn nix; wer daa wöggschaut, werd verwünscht grad.

28Kemmend d Fräfler hin, verbergnd si de Guetn; geend die unter aft, herrschnd Grechte.

Proverbs 27
Top of Page
Top of Page