D Sprüch 15
De Bibl auf Bairisch
1Ayn lene Antwort dömpft önn Zorn; ayn Wort, wo Andd tuet, raitzt n grad.

2Weise künddnd Erkenntniss; Giefn speibnd lautter Bloedsin.

3D Augn von n Herrn seind überall, wachend über Frumm und Boes.

4Wer öbbs samft sait, bringt ayn Löbn; doch dyr Leixer bricht ayn Hertz.

5Neuhler lassnd syr von n Vatern nix sagn; Gscheide achtnd drauf, wenn s öbber ermant.

6In n Haus von n Grechtn geit s gnueg Vorraat; doch was dyr Fräfler zammkräult, habt nit.

7Hand und Fueß haat d Röd von Weise; nix wie falsch ist s Hertz von n Fräfler.

8Opfernd Fräfler öbbs, dann scheuht s dyr Trechtein ab. Bettnd Rechtschaffne, dös ist iem netty recht.

9Grausn tuet yn n Herrn vor n Wög von n Fräfler; wer dyr Grechtet naachhinjagt, dönn mag yr.

10Schlimm werd gstraafft, wer önn rechtn Pfad hintlaasst; sterbn mueß der, wo si niemaals manen laasst.

11Hinst eyn d Höll blickt abhin dyr Herr, wievil meer in n Menschn sein Hertz!

12Ayn Liederlicher mag nit gflemmt werdn; zo Weise geet yr dösswögn glei nit.

13Freud laasst ainn straaln; Kummer druckt abhin.

14Gscheide suechend um Erkenntniss; Bloede nörnd si nur mit Bloedsin.

15Dyr Zafrichtige werd niemaals froo; dyr Froogmuete haat ainn Feirtyg nur.

16Bösser weenig in Gotsfarcht wie in n Reichtuem kain Rue habn.

17Bösser ayn Weeng ayn Gmües mit Lieb als wie ayn gmöstter Ox mit Hass.

18Ayn Springgiftiger richtt Zank an; ayn Langmüetiger besömftigt.

19Dyr Wög von n Fäulen geet durch Dern; dyr Pfad von Rödliche ist bant.

20Ayn gscheider Bue macht de Ölttern Freud; ayn narreter bringt de Ölttern Schandd.

21Wer bloed ist, bilddt syr was drauf ein; Verständdliche bleibnd in dyr Ban.

22Wo dyr Raat feelt, kimmt nix ausher; durch vil Raatgöbn geet öbbs weiter.

23Mir freut si, wenn myn Antwort göbn kan; gaeb s Bössers wie ayn Wort, wo hinpässt?

24Ayn Klueger waiß, wie s hinauf geet; nit däß yr öbby abhin mueß.

25S Haus von de Stoltzn zstürt dyr Trechtein; yn Witibn bstaetlt er önn Marchstain.

26Öbbs Boess in n Kopf hasst dyr Herr; es gfallt iem, wennst gfällig rödst.

27Schaecher zstürnd dös aigne Heiwisch; nimm kain Bstöchung, aft gaast lang löbn!

28Grechte denkend vor dyr Antwort; ee grad Schlechts verzäpft dyr Fräfler.

29Weit wögg ist dyr Herr von n Fräfler, doch s Gebet von n Grechtn hoert yr.

30Ist s nit schoen, wenn Augn straalnd? Frooe Kund dyrköckt ainn.

31Lustert ains auf Manungen, kanst ys zo de Weisn zöln.

32Wer si nit zieghn laasst, schadt syr selbn; laasst si ains manen, kriegt s Verstand.

33Gotsfarcht füert zuer Weisheit; Diemuet füert zo Eerung.

Proverbs 14
Top of Page
Top of Page