Dyr Hieb 18
De Bibl auf Bairisch
1Daa gantwortt dyr Schuacher Bildet:

2"Du, i sag dyr, s werd nix bringen; wennst verbort bist, haat s kainn Sin.

3Du behandltst üns wie Oxn, mainst, mit haetnd daa obn nix drinn.

4Segh s doch ein, dein Gift verzört di; und i fraag mi, wasst non mechst: Sollt wögn deiner d Erdn aussterbn, s Birg verruckt werdn umbb seinn Plaz?

5D Sunn von n Fräfler geet bald unter, und sein Herdflamm brinnt nit an.

6S Liecht lischt ab iem in dyr Hüttn; d Fackl ruesst, doch gibt s kain Liecht.

7Haetst zeerst gmaint, er zreisst önn Teufl, fallt yr aft in d aigne Gruebn.

8Ainmaal tappt yr voll eyn s Nötz ein, geet scheint s sicher, doch trett durch.

9D Falln klappt umher um sein Fersn; nit entrinnt yr yn dyr Schling.

10Unter Laaubern lauernd Fangstrick; aau ayn Fallgruebn habnd s iem pfraitt.

11Wost aau hinschaugst, pässt dyr Schracht drauf; er folgt iem auf Schrit und Trit.

12Girig lauert seiner s Unheil; sein Verderbnuss steet an n Wög.

13Und dyr Aussaz frisst seinn Leib auf; glangt dös non nit, kimmt de Pest.

14Sein Dyrhaim werd aft zuer Höll iem; aft ist froo er um önn Tood.

15Mein, was daa si drafter einnistt! D Lostat werd von n Herrn verfluecht.

16Unt verdürrnd iem seine Wurtznen, obn verwelchend seine Zweig.

17Mainst, daa kennet wer seinn Nam non? Nän, so weit kanst gar nit geen!

18Aushin stoessnd s n eyn d Finster; daa wo s Leut geit, mueß yr wögg.

19Kaine Kinder, kain Verwandtschaft füert iem ie sein Uedl fort.

20Ob in n Morgnland older Aabndland, grausn tuet ien ob seinn End.

21So, dös wär s ietz mit seinn Schicksal! Wisstß ietz, was yn n Fräfler blüet?"

Job 17
Top of Page
Top of Page